M.Skłodowska-Curie
Maria Skłodowska-Curie
Życie i osiągnięcia
Maria Skłodowska-Curie : urodziła się 7 listopada 1867 w Warszawie. Polskiego pochodzenia fizyczka i chemiczka. Jej mężem był Pierre Curie, była matką Eve Curie i Irene Joliot-Curie. Żyła i pracowała we Francji, tam rozwinęła swoją karierę naukową. Prekursorka nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, rozdzielenia izotopów promieniotwórczych i odkrycie dwóch nowych pierwiastków: polonu i radu. Prowadziła też pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Skłodowska-Curie została dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla, za osiągnięcia naukowe. Otrzymała je w 1903 roku wraz z mężem Pierre Curie i H. Becquerelem (z fizyki) za odkrycie promieniotwórczości naturalnej, oraz w 1911 (z chemii) za wydzielenie czystego radu. W 1914 założyła Instytut Radowy w Paryżu. Z jej inicjatywy powstał Instytut Radowy w Warszawie. Zmarła 4 lipca 1934 w Passy.
Studia na Sorbonie
Maria Skłodowska w Paryżu, jako pierwsza kobieta w historii zdała egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii Sorbony. W dzień studiowała, natomiast wieczorami podjęła pracę jako korepetytorka. W roku 1893 Skłodowska uzyskała licencjat z fizyki i podjęła pracę jako laborantka w przemysłowym laboratorium zakładów Lippmana. Studiując dalej w 1894 roku uzyskała drugi licencjat z matematyki.
Polon i Rad
Becquerel zaproponował Skłodowskiej mało atrakcyjny i pracochłonny temat badania, dlaczego radioaktywność niektórych z rodzajów rudy atomowej jest znacznie wyższa, niż wynikałoby to z udziału w niej czystego uranu.
Maria Skłodowska, z pomocą młodego chemika Andre-Louisa Debierne’a, rozpoczęła pracę nad rozdzieleniem rudy uranowej na pojedyncze związki chemiczne i poszukiwanie związku powodującego jej wysoką radioaktywność. W późniejszym czasie dołączył również Pierre Curie. Po 4 latach badania doprowadziły do odkrycia początkowo polonu, a następnie bardziej radioaktywnego radu. Badania doprowadziły również do wyjaśnienia przyczyn zjawiska radioaktywności jako efektu rozpadu jąder atomów.
Zobacz także strony: